İyilik, iyilikten, kötülük de kötülükten doğar. BUDA
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GEÇMİŞİN İZLERİ (153.)
F A Özgün
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 76 okunma
GEÇMİŞİN İZLERİ (153.)
Hayaline daldığım nice uykusuz gecelerim
Savuruyor yüreğimi kül diye Acıyla dolu sevdam,zifiri karanlık İçimde bir sonbahar havası var İçimi ürperten bir rüzgar esiyor Üşüyor tüm bedenim Darmadağın düşüncelerim Donuk gözlerin alaca karanlıkta bir nehir Geçmişin ilahi sesleri kulaklarımda Kağıttan kayıklar yaptım yüzdürdüm Gönderdim gelecek umutlara Beyaz badanalı evlerin Loş avlusunda Yasemin kokular sarmış her yanı Cumbalı pencerede sıra sıra dizilmiş sardunya saksıları Küpe çiçekleri menekşeler renk cümbüşü gibi Anılarım ve geçmişle yüzleştim Gecemin aydınlığı karanlığı delen sin Güneşle doğuyor gölgenle batıyorum Şu kısacık ömrümde bana hayat verensin Ah bu sonbahar akşamları Yaprak yaprak döktünüz beni Fatma Ayten Özgün |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GEÇMİŞİN İZLERİ (153.) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 24.10.2024 09:16:41
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 76
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.