YALAN DÜNYA (124.)
Sen yoksun ya yanımda suskun kaldı dillerim
Yıllar yılı peşinden koşmaktan yorgun gönlüm Gelecek günlerimin hayalini kurarken Ayrılıktan söz edipte kanatma yaralarım Elimde bir resmin var onunla avunurken Sakince gülümserim göz yaşlarım akarken Sen başka başka aşkla gününü gün ederken İçimde ki acıyı ninnilerle uyuttum Sen canımda bir candın yandım aşkınla yandım Yaşadığım sevdanın bu aşkın adı sendin Özleminle yanarken sensiz kalan ruhumda Söndü gönlümde yanan muhabbetin ateşi Nefesinle yaşıyordum, birden bire el oldun Ter düz oldu düşlerim kalmadı gülüşlerim Unutamam diyordun bak ne çabuk unuttun Her şey boş her şey rüya yalanmış gülüşlerin Fatma Ayten Özgün |