İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
VURGUN YEDİM (100.)
F A Özgün
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 96 okunma
 VURGUN YEDİM (100.)
Sen gittin ya bu şehirden her şeyi alıp götürdün
Ardında koca bir yalnızlık büyük bir acı bıraktın Güneş solgun ay donuk yıldızlar sönük kaldı Her şey sen varken güzeldi sevgili Dokunsalar ağlayacağım bu ayrılığın ardından kalan Kırık dökük anılar bir de hayalin kaldı Parçalanmış bir yürek devamlı kanayan Bilemiyorum sevgili nasıl yaşarım bu şekilde Varlığını hissediyor ama yokluğunu yaşıyorum Gözlerim duvarlarda hayal üstüne hayaller görüyorum Tutsak oldun her gece rüyalarıma özlemin yordu beni Zincir vurdum arzularıma isyanlardayım vurgun yedi yüreğim Fatma Ayten Özgün |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VURGUN YEDİM (100.) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.10.2024 18:15:14
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 96
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.