Aydınlık Gecelerin Karanlık Gündüzleri
Aydınlık gecelerin karanlık gündüzlerini yaşadığımda
Yaşım ondokuzdu Hayatın olgunluk savaşını kazanırken Onu kaybettim O Sorgusuz sualsiz Sevgimin sıcaklığını başkarı için takas etti Bense Çaresiz gönlümü yanında götürmesine Mani olamadım Aydınlık gecelerin karanlık gündüzlerini yaşadığımda Acının tok ve tiz vuracağını Anladım İçindeki sözcüklerin hoyratlığını dizginlemek Öyle zor ki Dile gelmesini engelleyemesen de Ağız boşluğundan dökülüverirler O Aşk, O hüzün ile kavrulmuş sözcüklerin özgürlüğe kavuşmuş Kimin umurunda Durumun anlamını koruyamadıktan sonra Aydınlık gecelerin karanlık gündüzlerini yaşadığımda Kırık ve sefil yüreğimi avutmak bana düştü Kumsalda elime aldığım her midye kabuğunla Düşsel olarak kalbimin duvarlarını ördüm Yaşar`ın Hasret Ayazları şarkısının mırıtısıyla Hatıraları mısralara döktüm Aydın gecelerin karanlık gündüzleri aydınlanması dileğiyle.. |
çınlar ismin hece hece
dolsun aşk gönlüme öyleyse
ama gündüzleri de düşünmeli
öyle değil mi?
kulağımda apansız misafirdi
aşkın fısıltıları
bir rüzgar gibiydi
essede kurtulsak mıydı neydi..
güzel şiirinizi okuduktan sonra öyle esti birşeyler karalıyım dedim, sağlıcakla kalın..