İsimsiz Çocuk
Duy!
Bu çocuk yeniden doğacak! Tanrı-Kral ona seslendi. Beni duy, Tanrı-Kral! Duydu... Gölgesiz olan beni gör! Son şafağın ışığını gör! Beni duy, acının oğlu. Gölgesizlerin kabilesi. Ey Tanrı-Kral! Deha görünmez çocuk. Suskunların operasını ona bahşet. Yokluk dansındaki serabı... Kadehini kaldır, ey azap! Uyumuşların sofrasındaki şarabı iç! Gördü onu, Yeniden doğan ruhu! Bakışlarını atan edebi serabını, Eriyen soğuk cehennemini... Küllerinden doğdu. Zohar, Tanrı-Kral. Bu çocuk yeniden doğdu! Eren ÖZDEMİR |