Değerli Mücella Pakdemir Hocamızın destur vermesiyle " Suç Benim" şiirine yazdığım naziredir,

"Suç benim"

Kendini suçlama,yalnız değilsin
Gelmeden kimliğin,sürtülmüş senin
Anne karnındaki,bebek ne bilsin
Görmeden beşiğin,kertilmiş senin

Sevinç sesleriyle, açtım gözümü
Kıbleye çevirdi,ebem yüzümü
Ezan haykırsa da, bana özümü
Köklerim Frenkle,örtülmüş benim

Duydum ki eşkıya,vatanı basmış
Sordum devlet baba,kaçını asmış
Dediler kanunlar,eskiden Nas`miş
Meğer anayasam (!)batılmış benim

Yaşlı dedelerden,tarih dinledim
Bazen neşelendim, bazen inledim
Şanlı tarihimi,çok zor belledim
Bin yıllık alfabem,yırtılmış benim

Uyudum büyüdüm,çok zor sürüldüm
Örslerde dövüldüm,cenge kuruldum
Düşmanla baş ettim,dost`tan vuruldum
Dostlar iyi günde „stil“mis benim

İlk gönül yoldaşım, aşkım ilim di
Bilimi emr eden yüce dinimdi
Kalleş bir yel esti, çoğu silindi
Yüz yıldır ümmetim,yontulmuş benim

Dünyayı dolaştım, herkes tasalı
Vicdanlar zincirli,tağut yasalı
Küfür sistemlere,isyan basalı
Ruhum esaretten kurtulmuş benim.

Mustafaoğlu İlyas

Okuyup yorum veya eleştiri yapan forumdaşlara saygılarımı bırakıyorum