GÖNLÜM.. SON DURAK
Biliyorum yaralısın ey deli gönlüm.
Düşündükçe yoruluyorsun. Sızlıyorsun derinden derinden. Kanıyorsun için için... O vefasız ise; Çağırsanda duymaz sesini. Sarmaz yaranı.. Anlamaz halini.. Biliyorum dertlisin ey deli gönlüm. Bir berduş gibi dolanırsın avare avare Açmış bedeninde bir değil, binbir yare Yoktur, bilirim... Yoktur ondan başka sana çare.. Kafesteki kuş misali, çırpınırsın.. Ama nafile, kırmış hayırsız kanadını. Bir biri ardına hançerlemiş gönül evini. Talan eylemiş haneni. Çalmış hayallerini, çalmış neşeni. Bilirim gam, keder, hüzün dolusun.. Kurumuş mor sümbüllü bağın. Çizik çizik her yanın.. Çekilmiş kanın, solmuş benzin Gülmez hiç gülmedi ki yüzün. Bahar yok sana, her mevsim güzün Tek tek döküldü yaprağın... Kuşlar göç eylemiş dalında... Bir sahra ortasında kalmış gibisin. Çorak topraklarda susuz.. Çatlak çatlak dudağın. Hiç kurumadı ki yanağın İşte geldin bak... Bura, burası son durağın. 18.10.24 |