Ben hep uzaktan sevdim seni
Oysa birlikteliğimize kurmuştum hayallerimi
Hiç dokunamadım tenine tutamadım ellerini
Öyle özledim ki seni suların toprağa akışı gibi

Gözlerin çaresiz bakışı gibi
Kalbimde nabzının atışı gibi
Öylesine sessiz ve yalnızım ki
Gökteki yıldızlar gibiyim

Başkadır benim sevmelerim
Senden uzakta kaldı tüm hayallerim
Kırıldı tüm umutlarım
Kim bilir şimdi nerelerdesin

Kırk umutlarımı bıraktım bir yana
Sözlerin bittiği göz yaşlarımla
Haykırdım isyanımı kaderden yana
Tel tel hüsran dokundun yüreğime

Öylesine acılı öylesine acılıyım ki
Yaşamak seninle güzeldi hayal ötesi
Şimdi hangi karanlıklarda ararım seni
Duygularıma yenik düştüm yine

Kaldıramadı yüreğim
Yaralıyım derinden
Yalnızlık kokuyor bedenim
Gel artık hafiflesin acılarım kederim

Yalnızlığımı al koynuna
Sıkıca sar kollarınla
Canım kanım çekildi üşüdüm birden
Duymaz oldu kulaklarım tutmaz oldu ellerim

Şu anda seninle olmak vardı
Ruhunu ruhumla sarmak vardı
Başımı göğsüne yaslayıp
Gerçeklere dalmak vardı

Masmavi düşler diyarında
Parlayan yıldızların ışığında
Seninle göz göze gelmek vardı
Ne yazık ki gördüklerim hayaldi

Fatma Ayten Özgün