gece gibi hüzün
geceydi günlerden
üstümde bir hüzünlü dert ama dert değildi düşündüren gecenin karanlığıydı karanlıkmıydı bu kadar düşündüren yoksa dertmiydi bu kadar endişelendiren gecemiydi bunları aydınladıran gönlün derdi bilinmez kimse kendine dert edinmez gecenin umrunda olmaz hüzün kadar bi başkası düşündürmez |
Ben meselâ, konu geceden açılınca şöyle bir teselli buluyorum hayallerimde veya yazdığım şiirlerde. Diyorum ki sevgiliye, "Siyahlarını giyin de gel, çıkalım caddelere, sokaklara. Geceler gizlesin ikimizi. "
Hoş geldiniz... Şiir tadında kalınız...