“ö.ç.m” den HissetmezsinFerin gider, derman biter Felek döner, hissetmezsin Baykuş gelir, damda öter Kaybeder de hissetmezsin Alan alır, satan satar Kalan süre sanma yeter Güller solar, diken batar Canın yanar, hissetmezsin Söz bal ola, kilit aça Hak için gez, sen dağ, ova Yârin ara, kur bir yuva Göynür özün, hissetmezsin Toprak iken çamur olduk Çamur iken âdem olduk Adem iken canı bulduk Canın uçar, hissetmezsin Petek için arı gerek Şair öze dize gerek Dervişe lal bir dil gerek Pişman olur, hissetmezsin Ateş yanar, köze döner Köz söner de küle döner Minnet eden dara düşer Çığ düşer de hissetmezsin Adnan Ünal “ö.ç.m” |
Çamur iken âdem olduk
Adem iken canı bulduk
Canın uçar, hissetmezsin
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Hissetsekte işimize gelmiyor galiba
Kalemine sağlık hatırlattığın için saygılar...