Taksim'den Sonra
Çok geç anladım taşın sert olduğunu
Ve sert iken parçaladığını Kırık bir kalbim var Buruk ve sancılı gecelerim Taksim’de bıraktığın günden beri Nefretime nefret kattığım uzun günlerim Herşeye rağmen hasretinle boğuşurken Seni özlemeyi hiç ertelemedim. Karanlıklar sustu! Ayağımda çarık Elimde asa Mecnun misali biçare yollarda Ezilmişliğin hazin telaşıyla, Gelsen yine seve seve koşarım sana Hep haykırdım ben aşkımı Dağa taşa ve en asi bir bakışa Çoğu şey boşunaymış Bu aşk ki gülüm çoktan yoksullaşmış... |
Seni özlemeyi hiç ertelemedim.
Karanlıklar sustu!
Ayağımda çarık
Elimde asa
Mecnun misali biçare yollarda
Ezilmişliğin hazin telaşıyla,
Gelsen yine seve seve koşarım sana
güzel bir şiir okudum yüreginize kaleminize el degmesin ölümüne sevmek bu olsa gerek.