Aşka Veda Hutbesibe üstadım aşka inanç vardı eskiden vefalı ve dürüst insanlardık eyvallah derdik gidenin ardından ve hoşça kal gelene ise hoş geldin iki gözümün çiçeği ve gönlümün tek sahibi.... .....elbet bizde efkarlı ayrılıkların bıraktığı derin izler de var ama biz o izleri bile severdik mazinin hatrına kötü konuşmazdık gidenin ardından bir elveda bir mutlu ol yeterliydi yüreğe atardık acıları içten içe utanırdık sevdiklerimizden bile elini tutmaktan derin derin gözlerine bakmaktan üstad ne şanslı bir nesil bizler ve gerçek aşkı yaşayan son nesil biz çıkarsız vefalı sevmeyi koşulsuz ve yürekten aşkı yaşadık bazen uzaktan sevsekte bazen en yakınında olsak da bu günlerde ise bize sürgün fermanı yazdılar vefalı sevmek suçundan sevdik mi akıl danıştığımız olurdu yağmura mehtaba kanat çırpan martılara bazen de papatyalara ama anlatamazdık yabancılara asla kahve içmeye evlerimize gelmezdi sevdiğimiz bir mektup beklerdik bir türlü gelmeyen sabırla ve vefa ile hep bekledik be üstad bakmazdık ve konuşmazdık yabancı gözlerle yalandan canım sevgilim demezdik gülümsemedi gözlerimiz her gördüğümüze üzülüyorum be üstad şu yeni nesillere onlar hiç yaşamayacaktır vefalı çıkarsız aşkları geceyi hep başka sabahlara bağlayacaklar üzülüyorum be üstad her cümlede canım ve seni seviyorum diyenlerin ertesi gün başkasını sevenlerin çağında üzülüyorum be üstad soyu tükenmek üzere olan nesilleriz… |