BOŞ VER ALDIRMA
BOŞ VER ALDIRMA
Heyula sarmıştı seni, kapıya baktın, Kulağında seylâbe bakmaya kalktın, Muhteriz adımlarına prangalar taktın, Heyulaya aldırmadan yürü yolunda. Çok başlı dünyanın başı dönüyor, İnsanlar birbirine şaşıca bakıyor, Güzel görünen kötülüğe koşuyor, Şaşılara bakmadan yürü yolunda. Yalanlar çoktur bu diyarlarda, Fitneler bitmez ki riyakârlarda, Tağudî tebessümler suratlarda, Tağuda bir taş yeter yürü yolunda. Bir kelam işittin şaşırdın kaldın, Düşündün kelamı, aklına saldın, Karanlık düşlerinin içine daldın, Karanlığa dalmadan yürü yolunda. Gözünü bağladın yürüyorsun, Önündeki karları kürüyorsun, Hicranını içinde dürüyorsun, Göz bağını açmadan yürü yolunda. İnsan ekeceksin bu topraklarda, Çıkacak yeni nesil bu çoraklarda, Bir ümit yürüyorsun şu kuraklarda, Ümidini yitirmeden yürü yolunda. Diline kilit vurdun, lal oldun kaldın, İç sızına bir çare tebessüm saldın, Usundan diline düştü bir türkü çaldın, Kilidini çözmeden yürü yolunda. Sağlam at adımını görme önünü, Aldanma insana dönme yönünü, Unutma aklına yazdığın dününü, Maziler sende kalsın yürü yolunda. |