YOKSULUN DERGAHI
Kör kuyuda naçar bir bedevîyim
Salmışım sahraya kayıp bedenimi Ince tınılarla savruluyor Bir oraya bir buraya yüreğim Köhne bir kitap misali Tozlu raflar arasında gençliğim Çorak diz kapaklarımda yükü şimdi dünyanın Ahhh ne fayda? Bir nihavent beste misali İnceden şakıyıp duran o name... Tuzu şakaklarımda, izi dudaklarımda Hey gidi koca sahra!!! Bilirim. Bende ki alaca bir sevda Vurgun yedim kapına geldim geda... Bir katrecik yer vermez misin Bu yoksula İzzeti dergahında... |
ne develer işlevsel...
arsız bir duygunun
başı okşanmışa sayılması nezdimce elbet.
eyvallah.