Zafer
Bir teline vurabilseydim aşkın
Kendime şair derdim Hayatın Kendime yolcu Sapasağlam durabilseydim gözbebeklerimde Kalbimdekine sancı derdim Uzanabilseydim korku ekilmiş avuçlara Sözlerimi doğru Suretimi haktan Özüm duru bilirdim Laf-ı güzafla geçmemiş diye ömrüm Sevinir İlmek ilmek örülür sökülmezdim Ben yol yordam bilmeyen yolcu Kül olmak beni aşar Isınsaydım en azından Bir şeyler anladım Bir kaç cümle yazdım derdim Anlayamasamda nurunu Acizliğimi süzdüm Küçüklüğümü sezdim Işığında gezdim Merhametine sızdım derdim Sadece utanmayı bilseydim Ey Kudret-i Mutlak Bakmaz hiç bir mağlubiyetime Kendimi muzaffer hissederdim |