'YOK İSTANBUL'
Ceviz kadar beyinler
Bir acayip şekiller Delik deşik kulak burun dudak dil Cümlesinde demirlemiş demirler Yol yok, öykü yok, hep sefiller Kazık oldu, yazık oldu, odunlaştı nesiller Onca de ki: bunlar bizden değiller ’Biz’ oldu cızz.. cümle artık özgürler Karı koca herifler ve şerifler Taş oynarlar, masalarda şakşaklar İma ve argo! kurbağalar vakvaklar Bira, şarap, cigara! Zengin ya da fukara Para az, nakıs biraz keyifler Lakin sofrada istavritler Bir de Üsküdar sahili aman İnsanı hayvanı yaman Her metrede sevişler Her gözedir seyirler Vursun davul sen savrul Nisası karadul, herifi ampul Damla damla erir şu İstanbul İstanbul’da İstanbul maktul M. Talat Uzunyaylalı |
Kutladım hocam kelamınız bol olsun
şiir size yol olsun
İYİ OZAN Kanada selam olsun sanada