Bir Kısa HikayeBir Kısa Hikaye Meğer hayat dediğin bir günlükmüş cancazım, O da vah vahla geçti, böyleymiş alın yazım. Kıymetini bilmedim baharlarla yazların, Sonbaharlar ölümmüş, artık fatiha lazım. Ben şu yalçın dağlarda boz kanatlı kartaldım, Bir sabah havalandım, anlık havada kaldım. Birden rüzgar kesildi, kâlbim desen yoruldu, Selam okunsun diye aleme haber saldım. Artık veda vaktiydi, uzandım sere serpe, Kırk yıl bir güne sığdı, işte asıl bu darbe. Bana son kez sarılan bir musalla taşıydı, Arkamdan konuşanar, dediler daha körpe. Götürdüler mezara, yatırdılar toprağa, Uyunmuyor seslerden, kalabalıyız baya. Bir ben değilim orda, toprak neleri almış, Şöyle bir seyre daldım, çokca efendi ağa. Mehmet Semercio |