HAYAT RÜZGARIN ALIP GÖTÜRDÜĞÜ SÖZLERDİR
Her ölüm kelimelerle dirilir
Gözlerimizi yere eğince kent ıssızlaşır Her dağ sırrını bir çiçekte bırakarak yaşlanır Tanrı bu yüzden sessizdir Her çiçekte bir tabut sessizliği bilirsin Yaşayanlar kemiklerini yitirince Topraktan insana uzanan bir kulluk olur gökyüzü Şu gördüğün inciler var ya inciler Benim gözlerimdi eskiden. Kınalı kayaların gölgesinde Kimse kuru otların türküsünü söylemesin. Dünya haritalara bölündü çünkü Hayat rüzgarın alıp götürdüğü sözlerdir. Sonsuzlukla kendini örten gökyüzü yalandır Toprağın aklı mermer kesilmiş Ne bıçak ne de kurşun bakış kadar keskin değildir. Bak bütün bıçaklar kalbimle karşılaşınca bir bir eğildi Kalbim ölümden sonra başlayan sebil. Kalbim sola sola açan bir gül Sevgiliye uzatılınca kokusu giden O gül ki meydan okur En zavallı sözcükleri en zavallı yanlarımızdan, Getirir dudaklarımıza Kalbim kalbinin mahkumu şiir gibi Dudaklarının arasında kalır 12.10.2008 SOKAK ŞAİRİ |
Şiirlerine hayrandım,bir kez daha hayran oldum..
Selam dost yüreğe..