ASILIYORUM İPTE ÇÜRÜYEN MEYVELER GİBİ
Her sabah ezan okunur.
Bak asmalar dua ya durdu derdi annem Benim düşüncelerim kısırlaşırdı şehrin Labirent sokaklarında Acıların desteklediği kara günlerim saçlarımda Beyazlarken Şimdi suçsuz diyorlar uğranlar da çürüyen meyvelere Meyveler bahar serinliğinde Ne yol değişti ne yolcu değiştirildi Oysa ne karartılmış geceler yaşadık gün ışığında Derinleştirilmiş zulmün yasallaşmış hali Benim şahitliğimin hiç bir yasallığı yok Yüreği kirlimidir bütün ihbarcıların Yetim hakkına elleri değnekli Evlerinde bütün perdeleri hünerli kıvrımları ağlıyor Ay geceye yanıyor güneş gündüze kanıyor Sokaklar çiziyorum isimsiz ve kimsesiz Gülüşü değişmiyor çocukların hep aynı Oyunları değişmez kağıttan dır topları bunları düşünmek bile suç sayılır Çaresizliğin sessizliği durak olmuş yaşlı yüreklerde Emekleri ölüm kuyruğu Kader nedense umutla yaşatır avam tabakasında Aklımdaki bütün yollar bir kitabın son satırları Bir ömrü denedim bir gecede yeniden Sabahın ezan okunan saatlerinde uykusuzum Rüzgar vuruyor uğranlar da çürüyen meyvelere Duvardaki asmalar dua ya durdu Annemin kalbi Yasin okuyor Asılıyorum ipte çürüyen meyveler gibi Bu şehir nerde, neden karanlık anne 15.10.2008 SOKAK ŞAİRİ |
Ay geceye yanıyor güneş gündüze kanıyor
Sokaklar çiziyorum isimsiz ve kimsesiz
Kutluyorum yazan kalemi ve yüreği sevgiyle kalın ...