BENİM İÇİN ÜZÜLMEBENİM İÇİN ÜZÜLME Sen ki benim Yürek/Yangınımdın. Şimdi söylesene; Sen gerçekten unuttun mu beni.. Hiç keşkelerin de yokmu artık senin.. Ben yüreğin de artık yokmuyum ssvdiğim.. Söylesene gönül/sızım.. Geçtimi yürekteki sevdan? Söndümü yanan ateşimiz? Peki sevdiğim öyle olsun... Sen istersen bundan sonra unut beni? İstersen anma da adımı.. Sen bundan sonra da; Benim için sakın üzülme. Beni de ne olur hiç düşünme.... Ve git ardına bakmadan, Yak bütün geçmişi.. Ve inan gün gelir Ben de unuturum seni... Ben de unuturum senin adını.. Biliyorum sen hiç bir zaman sevmedin, Sen gerçekten de unuttun beni.. Artık ne bir şiir okununca, Doluyorum gözlerine.. Ne de bir şarkı çalınca Ben geliyorum aklına.. Ve biliyorum.. Sen çoktan unuttun beni.. Adım geçince de Hatırlamıyormusun o güzel anıları.. Artık tek bir gece de olsa; Rüyalarına da girmiyorum.. Hayalimi de kurmuyorsun değilmi.. Ama sende unutma Bugün unutan sen olsan da Gün gelir bende silerim Senli olan anıları Bende unuturum seni Kırk yılda bir anarım adını.. Şimdi ne desem biliyorum gönül/yaram.. Duymaz senin aşk’a sağır yüreğin.. Anlamaz beni o taş kalbin.. Hem sen gönül gözüyle hiç sevmedin, Yüreğin ile hiç görmedin ki beni.. Belki sen hiç görmek, Hiç sevmek de istemedin de beni.. Belki de sadece ben inanmak istedim bu yalana. Sadece ben kandırdım kendi kendimi.. Bu aşk oyununda.. Ama yinede söyle be kalp/ağrım.. Söyle nasıl başardın? Nasıl unuttun beni? Çünkü inan; Bende çok uğraştım.. Çok istedim seni unutmamayı.. Biliyorum zor olacak da Seni unutmak.. Bak şimdi bir görsen.. Yine gözlerime doldun.. Ve yemin olsun çıkmıyorsun da Aklımdan bir saniye.. Ne yapsam olmuyor işte.. Benim sana olan Sevgim hiç azalmıyor, Ve senin yokluğunda, Ben günden güne ölüyorum.. Ve bunun için kendime kızıyor Kendimden nefret ediyorum.. Biliyormusun Gönül/Sızım.. Şimdi senden sonra; Bu kahrolası şehrimde, Haddini aşan bir rüzgâr var.., Görsen sanki senin kokunu getiriyorda Her bir zerreme nakış nakış seni işliyor... Hem sen yoksun ya sevdiğim. Biliyorum ben; Bu rüzgarda seni geri getirmez artık bana.. Ama senin gidişinden sonra; İnan seni öyle özlüyorum ki.... Bir sana hasretim burnumda tütüyor, Bir de yalan sevgin canımı yakıyor... Ve ben yine alıyorum bu gece de; Sen sıcacık yatağında uyurken, İnan benim önce gözlerim Sonra da kalbim kan ağlacak .. Ve ben sen diye yakacağım Son bir sigarayı.. Sen diye çekeceğim ciğerime Her bir dumanı Dedim ya Yürek/Yangınım... Şimdi sen unutsanda, Yok saysanda beni .. Yinede bilmeni isterim.. Ben seni çok sevmiştim Ama söz sana Gün gelecek Bende sen gibi unutacağım.. Bir sünger çekeceğim geçmişe.. Bende adını kırk yılda bir anacağım.. Ama sen şimdi beni boş ver Hem benim içinde üzülme.. Sen sadece rahat.. Çünkü inan ki; Sen sevmek ne onuda bilmiyorsun... Onun için Sen değil ama Ben yinede seni sabaha kadar Yaptıklarını düşüneceğim Ve sabaha kadar da ALLÂH’a yalvaran Hatta ağlayanda Canından Herşeyden vazgecende ben olacağım.. Şimdi tabiki sen rahat uyuyacaksın Ben değil Yürek/Yangınım Çünkü ben varya... Sensiz bu karanlık şehirde, Son bir nöbet tutuyor olacağım Bu karanlık gecelerimde Son kez ağlayacağım Son kez adını anacağım |