BUĞDAY TANESİ
Düşmüştü toprağa Ekim ayında
Yeşerip büyüdü Buğday Tanesi. Oldu da düğünü soğuk bir anda, Beyazla yürüdü Buğday Tanesi. Baharla yol aldı uzayıverdi Uzayıp gittikçe çoğaldı derdi Sonunda üstünde başağı gördü Dalıyla bürüdü Buğday Tanesi. Kimi bulgur oldu, kimi un oldu Kimi ekmek oldu, kimi hun oldu Bazen çiçek açtı, bazen de soldu Türlüce göründü Buğday Tanesi. Tartıldı dillerle inceden ince Çokça mutlu oldu kendi halince Kimi ağlayınca, kimi gülünce Bir çıktı bir indi, Buğday Tanesi CEYHUNİ ibret al olup bitenden Canlı bir manzara gerçek mahşerden Çabuk ol temizlen hatadan, kirden Bak ölüp dirildi, Buğday Tanesi. |