301-ZAMANSIZSevgi ve korku sebil, fezada toz bulutu, Vakit vuslata varken, deriz henüz zamansız. Görmekteyiz dört yanda, tahta sandık tabutu, Can ipi çekilirken, deriz uzak zamansız. Kırılınca cam bardak, göçe yolculuk başlar, Saçlarına dökülür, toprak ile tüm taşlar, Dev iken cüceleşir, gözler, kirpikler, kaşlar, Işıklar solar iken, deriz bize zamansız. Tutar nefesi hesap, titreyişinde kalbin, Şekiller çiğ tanesi, alındaki terlerin, Tomurcuk sözcükleri, ağızdaki dillerin, Üstünde tutulurken, deriz yazlar zamansız. İçten gelen bir humma, ayakta karıncalar, Koşmaya özlem duyar, dizlerde dağılmalar, Hükümsüz kalır kadran, ölümü unuturlar, Saçlara kar düşerken, deriz kışlar zamansız. Bakarız yakınlara, görülenler gölgeler, Sesleri hicran dolu, yankılanır besteler, Hayalsiz ve rüyasız, düşsüzdür geçen günler, Akreple yelkovanda, deriz figan zamansız. Duvarlar, duvarlar. Fezaya bakan kapı, İç içe gömülürken, üstümüzde bu yapı. Bir ömür yaşamışız, benlikteki serabı, Düşleri kaybederken, deriz çöller zamansız. Şahin Hanelçi 18.09.2008 ELAZIĞ |
Büyük haz aldım okurken.Yüreğine sağlık.
Selam ve saygılar