Perestiş ...Bu gecede müteşekkir bir ay doğmuş yaşadığım Bu şehre Sessizlik Ve bakışlarım liman değiştiren gemiler gibi kusursuz sevinç ile hüzün Adı küfürlü dilimin ucunda Kolaylıkla sirayet eden aşkını Ne okuyabildim ne de anlayabildim Günah sevap arasına sıkışmış birilerinin varlığı gelir Aklıma Ve öyle unutkanlığa veririm Bedenimin her bir zerresini Bir hüzün hissi uyandıran canhıraş kelimesine külüm Dediğim yerdeyim Kalmamıştı Ne tanırlar nede kul hakkı Sığınılan her kelime de Ya var ;yada yoktu kainat da Her zerre büyüdü Çürüdü sonrasına da ya ben Seven kötü şeylerin geleceğini hisseder Elde var ayrılık Duygularıma yetimahaneler yapan şiirleri Bir kenara bıraktım Bir bahane olsun Ve Büyüyen kadar ışık gözlerime Tek kelime onu yazmayacağım Öptürsün birilerine Hürmetle o yeşil gözlerini.... |
şiir,
son satıra dek anlamlı ve elbet
son satır da kafam allak bullak.
aklımdayken insan demişliğim baki
günah yada sevap demeler yerine.
eyvallah.