Yozlaşma
Giymiş cübbeyi diyor ki bana: Tanrı var
Sordum neden var o hâlde tüm bu acılar? Tanrının bizimle ne derdi oldu da Kafirleri attı cehenneme yandılar Her şeyi yıkıp geçtiler din adı altında Aklın ve namusun temelini din sandılar Nice inançlı var görüntüsüne aldanma Oturup da iki kelam edemez karşında Yanılmışım meğer şimdi tekrar bakınca Yalanı sistemin parçası sandım da Sistemin ta kendisiymiş kahrolasıca Dürüstlüğün kırıntısı yok dışarıda! Çok mu şey istedim sanki, bağırdım kahırla Bir mutluluk kırıntısı ve dürüstlük yanımda Fazlasını istemem, bırakırım tadında Anısı da yeter bana, üzüm güzel bağında Nedir bu katarsis, kalacak kursağımda Yazıyorum işte, birisi çıkıp okur da Bıktım bu dünyadan, beni iyi hatırla Azrail kapımda, görüşeceğiz yakında |