GELMEYİNCE SEN
Ey sevgili ; ne desem sözümü dinlemezsin
Bu kaçıncı sesleniş, kaçıncı çağrı sana Niye inat edersin hâlimi anlamazsın ? Yüreğim sefir olur gelmeyince sen bana Bir deli poyraz olur, saçlarına eserim Sana uzanan eli tâ kökünden keserim Âlem vız gelir o an kadere de küserim Her sözüm küfür olur gelmeyince sen bana Avutmuyor gönlümü hayâl bile, düş bile Aşkınla dağlanmışım yakmıyor ateş bile Şavkımıyor ay sensiz, doğmuyor güneş bile Kâinat zifir olur gelmeyince sen bana Bülbül isem feryâdım gülsüz geçen günedir Yetmedi mi bu zulüm bana bunca senedir ? Bakışın anahtardır, kirpiğin hazinedir Gözlerin safir olur gelmeyince sen bana Haz vermiyor içtiğim sigarayla çay artık Sesimi duymasan da nefesimi duy artık Bir kez olsun geliver, davetime uy artık Ecel misâfir olur gelmeyince sen bana |
Bu ne güzel üslup bu ne maharet..
tebriklerimle..