DELİ GÖNÜL
DELİ GÖNÜL
El atına binen çabuk iniyor Ayran gönül her tarafa dönüyor Şu deli gönlümün vakti geçti de; Boşa geçirdiği âna yanıyor! Yanmayınca anlaşılmaz o anlar Damdan düşenleri düşenler anlar Başım gözüm birkaç defa düştü de; Kılavuz gerekmez gözünden anlar! Meleklerin kanatları olmalı Göklere yükselip yalnız kalmalı Hayallerim kanatlanıp uçtu da; Dualarım avuçlara dolmalı! Alıştı kalemim durmaz yazıyor Kırık kalbim zalimlere kızıyor Kısmetliler yüreğini açtı da; İğne ile kuyuları kazıyor! Murat Kahraman 1993 Sefaköy (Fikir Çilesi) |