ölümden öte yol yoktur sevdiğim
sen olmayınca hayat anlamsız
ben dolaşamam buralarda
sokakları arşınlayamamki dertli
içimde sensizlik alev alev kor
yapraklar misali sararıp solarım
rüzgarın gücüne teslim halim
savrulurum koca şehrin kaldırımlarında...


bazen öylesine doluyorum ki
deniz mavisine gömülür hayalerim
çırpınırım umutsuz kalışlarıma
martıların süzülüşlerine yollarım hasreti
selam eylerim turnalarla
boynu bukuk kalirim otelere gidislerine
tükenmez takvim yaprakları
gecmez mevsimlerin guzleri
kaygilanirim koca sehrin sessizligine
yılların kahırlarını düresim gelir
gözlerim her sabah Okyanusa bakarken
gecelerim viran olur sensizliğime ...


ağlamak yakışmaz ama ağlıyorum işte
günbatımlarında seni arıyorum
uzaklardan bir yelkenli görsem
sen gelirsin diye yüreğimde kasırgalar
rıhtımlar çok kalabalık olsada ben yalnızım
gelmeyişin ecele adımlar beni
demiştin dün bana bir seslenişinde ’haydi gel bekliyorum’
şimdi deme sırası bende be gülüm
nefesim tükenmeden ne olur tez gel
sevgini, sevdamı doyasıya yaşayayım !..


Bahar Tülay Kıran