Burada durmalıyım burada konuşmalı şurada düşünmeliyim.Düşünmemeliyim şurada ve şurada da düşünür gibi yapmalıyım.Şu düşüncelerime şerh koymalı şunları düşündüğümü bile hatırlamamalıyım.
Dün kumsalda güneşleniyordum ve kirletiyorum tekrar kendimi sınırlarımı aşarak.Böyle olmalı çünkü yaşamak böyle birşey.Güneş yok bile şimdi hayatımda çünkü metrolara gürültüye ve tartışmalara kiraladım bu gün kendimi ve yapmacık selamlaşmalara.
Kaldırımlarda bahardan başka herşey var ve çantalarda sayfa sayfa gerçekler.Kendimizin kalpazanıyız ve daha sevimli sahteliklerimiz.
İpotekli düşüncelerimiz ve çoğumuz tezgahta avuçlarımız arasında korumaya çalışıyoruz birazımızı.
Bana gerçekliğini gösterme nasılsa onu kendime uyarlarım başkalarıda öyle.İnsan insanın istasyonudur ve yüreğinden bir nehir akar her insanın kelimelerden . Bu gün özlüyorsam seni hala belki bu nehirden.
Hayat düğüm üstüne düğüm atıyor bize ve biz bir ip canbazıyız kendimizde.Düğümlerimizi çözsek de canbazlık yapmalıyız ve sahtekarlık.Kendimize de.