Ne yaptığını bilmez haldesin,
Bir karar vermek istersin.
Ne gittiğin belli bir yolda,
Ne geldiğin belli bir yerde.

Nerede olduğunu bilmezsin,
İnsanlara yabancıdır yüzün.
Karanlıktan daha koyusun,
Işıktan hep mahrumsun.

Ne olduğunu asla bilmezsin,
Gülsen sana hiç yakışmaz,
Ağlamak dahada çirkinleştirir.
Tanrı Dağları kadar ıssızsın.

Ne yüzün gözükür uzaktan,
Ne sesin duyulur boşlukta.
Bir hiçlik kadar varsın zaten,
Ölsen de kimin umrunda?

Bir yola çıktın sonu olmayan,
Bedeninde çürükler dolu,
Gözden düşen yaş kurudu,
Bedeni boşver ruhun yoruldu.

Ne yaptığın bellidir senin,
Ne yaşadığın belidir tenin.
Umutsuzluk geldi çoktan,
Giden gitti ömürden zaten.

Ölmüşler çoktan gömüldü,
Yaşayanlar çoktan unuttu.
Ne yaşan bellidir zaten,
Ne ölüp toprağa giren.

Ne adın bellidir senin,
Ne sanın bilinir dosttan.
Suratın asık yüzün gülmez,
İki kelimen bir cümle etmez.