Kopuş
Bir ışıltıya döndü ölüm
Hayatın karanlık tarlasında El uzatıp biçtiğim Sessiz bir davete döndü Sevdamsa orada Ardında esrik buğunun Bir parça gökle ayakta duran Yenik bir gıpta Seni yazdım serin camlara Bir güle değerken eğildiğini Bir çocukla çocuk olduğunu Hatıralar çizdim söndü Bağışla beni ey vazgeçtiğim Saçaklardaki serçeler kadar Arzum yok yaşamaya Bütün yollar manidar Bir ışıltıya döndü ölüm ve Hayat bir kanlı bilmece Ağlar durur içerim sorma Neresinden ne desem ıska |