Ve Niceleri (Bir 12 Eylül Şiiri)
Kat kat boğdular gece yarıları
İnsan olup düşüneni Minareleri süngü camileri kışla olanları Besleyip büyütürken Gencecik bedenleri ASMAYALIM DA BESLEYELİM Mİ Diyerek darağaçlarına gönderdiler… Bir gece yarısı yürürken tanklar asfalt yollarda Kurtarıcı kılığında gelmişti kurt sürüleri Omuzları kalabalık apoletli cuntacılar Cumhur reisi olmak için Gözünün içine bakarak halkın Yalanlara boğdular yarınlarımızı Ve niceleri Ve niceleri… Her yıl dönümünde Erdal Eren gelir aklıma önce Sonra polis tekmeleriyle ölen Didar abla Asılanlar, işkence tezgahında ölenler Mamak gelir, Mamak’ta ölenler gelir Ve niceleri Ve niceleri… Binlerce on binlerce fişlenmiş insan Yarını bitmiş gençler Ve sendikasız, haksız işçiler Tekdüze memurlar Eli sopalı gardiyanlar gelir aklıma Ve niceleri Ve niceleri… Kitaplar yakıldı tonlarca Yazanlar asıldı, vuruldu, öldürüldü Onlarca, yüzlerce Müfreze kumandanları verdi emri Halk öldürülsün diye Halk kurtarmak için gelen sahte yüzler Sahte kurtarıcılar yalansın et yığını masalarda Salya sümük içinde Ve niceleri Ve niceleri… Eylül senin suçun yok inanıyorum Eylül on ikisinde kaybetti analar yavrularını Eylül karanlığında vuruldu yavuklusu genç kızların Eli kınalı kaldı kızlar Düğün gecesi dul kalanlar Gerdeğini göremeyenler Ve niceleri Ve niceleri… Ne umutlar ekilirken yürekte Tohuma vurmadan sevdalar Söküp alındı yürekten sevgi Aşkı bile tanıyamadan gencecik bedenler En büyük sevdaları olan Özgürlük uğruna İdealleri uğruna Bağımsız olsun diye ülkeleri Vurulup gittiler Ve niceleri Ve niceleri… Elleri kanlı Ağızları salyalı Omzu apoletli Karanlığın generalleri Ve niceleri Ve niceleri… Erdal İrfan / Ve niceleri 11-09-2008 Ayvalık 01.30 |