AH GÖNÜL
Güzeli sevmekti hayalin düş’ün
Aramaktan geri kalmadın gönül. Neden bulamadın? Bir bunu düşün Niçin bundan bir ders, almadın gönül. Seveni sevseydin, böyle olmazdı Gözlerine asla yaşlar dolmazdı Sana uyan âşık, saç baş yolmazdı Başa geleceği, bilmedin gönül. Aşk kalbe girince mantık ne arar Aklî denge gider olmaz ki karar O anda sevdanın karası sarar Ondan değil mi ki, gülmedin gönül. Ruhun gıdasıymış güzeli sevmek Âşık olunanla övünmek, övmek Bir de terk edilse dizleri dövmek Candan seveni de, bulmadın gönül. Gözler sır aynası ondaki niyet Ya sahte gülüştür ya samimiyet Sende var olansa aşka riayet Başka yüze nazar, kılmadın gönül. Harabe olmuşsun ıstırap çok mu? Kalbine saplanan zehirli ok mu? İçinde tutmuşsun dinleyen yok mu? Mızrap bulup bir saz, çalmadın gönül. Sevda böyle işte derde dert katar Bazen de sıladan gurbete atar Üstüne gelir ki dert katar, katar B e h l ü l gibi sen de, yılmadın gönül. 17.02.2024 Bu şiir, Hece Hece AKSED’CE programında açılan ayak üzerine örgülenmişti. |