ÖTELERDEN HABER ( MEAL-İ NEBE )

Sorup duruyorlar birbirlerine var mı ötelerden bi haber

Anlaşamadılar onların hiç biri ; hepsi ötelerden bi haber



Hayır hayır bugün bulamadıklarını ileride bilecekler

Hayır hayır bugün bilemediklerini ileride bulacaklar



Yeryüzü bir döşek, dağları birer kazık yaptın ya Rab

Bizleri erkekli dişili eşler halinde yarattın ey Hak



Örttün üstümüze geceyi ısıttın üşütmedin el Hak

Uyuttun dinlendirdin ama öldürmedin ya Hayy



Rızık göndermeye bahane

Gün ve güneş verdin şahane



Yedi sağlam gökle pekiştirdin yeri

Serpiştirdin kandillerle süsledin gökleri



O kandil ki alev alev yandı

Hem ısıttı hem aydınlattı



Daneler oldu tomurcuk, filizler hep sarmaş dolaşık

Üzeri yüklü bulutlar adeta birbirlerine aşık



Evet şüphesiz vakit saat sende saklı

Ama belli ki nimetlerin hesabı yaklaştı



İnanana vakti meçhul olsa da, inanmayana bir sırdı sur

Bölük bölük toplanacak insanlık çıkacak ortaya surdaki sır



Açıldı gökler bir nefeste, kapı kapı oldu kandiller

Yürüyünce dağlar aheste, serap sandı kemdiller



Ne çıkışı var bu girişin

Ne serinliği var ateşin



Ne içecek şey

Ne tadacak güzel bir şey



Bir gün değil, bin yıl değil çağlar boyu kalacak

Cehennem! ne şiddetli azap şakır şakır yanarak



Yaa hesaba çekilmeyi ummayan; umduğunu bulamıyor böyle

Ceza niyetine kaynar suyla irin içiyorlar öyle



Olabildiğince yalanladıklarınızı gördünüz mü söyle

Bundan sonra diyeceğiniz yalnız: nasıl bereket böyle



Üflenir sur, kalkar sır, açılır gök perde yırtılır

Seni bilen seni bulur; seni bulan su-i akıbetten kurtulur



Dökülür saçılır nimetler; huri gılman ellerinde kadehler

Bahçelerde üzüm, gözün görmediği aynı yaşta güzeller



Cennet zahir ne boş söz işitirsin ne yalan

Gel gir yalan değil sonsuza kadar oyalan



Yer gök ve arasındakiler Rabbinden sana ihsan

İnanmayan olacak hak ile yeksan; inanansa olur insan



El hak yol iki oyalanma kalma doğru yoldan ırak

Olma pişman deme eyvah deme ah vah, keşke olsaydım toprak

DrBT



‘’ NEBE suresi esas alınarak kaleme alınmıştır. Rabbim azımızı çoğa, eksiğimizi tama saya…’’