Seni tanıyoruz saklama boşa
Biraz onurlu ol utan şerefsiz.
Türlü tezgah ile gelirsin başa
Suların başını tutan şerefsiz.

Daldırmışsın kutlu mala elini
Yurt etmişsin kötü söze dilini
Estirmişsin kinle nefret yelini
Ahlakı yabana atan şerefsiz.

Alışmış haramla barışık miğden
Rahatsız olmuyor yediği çiğden
Menfaat sağladın iplikten, iğden
Helal’a haramı katan şerefsiz.

Yüzün kızarmıyor kayışa döner
Dostluk ve vefanın hatırı söner
Kalbinde hırsların harsını yener
Mezatta onuru satan şerefsiz.

Liyakatsız her makama gelirsin
Ne hakikat ne de Hakk’ı bilirsin
Merhameti vicdanından silirsin
Şirret çamuruna batan şerefsiz.

Günah dediğini kendin yaparsın
Maddiyata mana varken taparsın
Her devirde sen parsayı kaparsın
Deveyi hamutla yutan şerefsiz.

Tarihi öğrenmez dersin almazsın
Vatanını sevmez millet bilmezsin
Allah’tan dileğim ebed gülmezsin
Ayrık otu gibi biten şerefsiz.

Çıkmışsın yanlışa varan yollara
Girmişsin necaset dolan kollara
Kul olmuşsun senin gibi kullara
Cehalet yolunu tutan şerefsiz.

Hayat sona erer kurulur mahşer
Ah(i)rete dünyanın hesabı düşer
Her iki cihanda dostun olsun şer
Haramlar üstünde yatan şerefsiz.

Hırsızlık sermaye arsızlık payen
Haram saltanatı kurmaktır gayen
En kutsal değerler olmuş hikayen
Allahtan kork kuldan utan şerefsiz.

A. Kadir YALDIZKAYA