Gibiyim Sanki
Hemen başucumda Hamitler varken
Bir başka mezara tabiyim sanki Hayat ırmağında yüzüp giderken Karakış zemheri tipiyim sanki Ruhum mehşer gibi sokaklar hissiz Beynim velveleyle boğuşur sessiz Öksüz çocuk gibi kimsiz kimsesiz Ben hâlâ sabiyim, sabiyim sanki Acılar büyüyor yağar rahmeti Makbere koşuyor şiirin atı Müptelayım matem edebiyatı Divansız yaşayan Nebi’yim sanki Ölüm püskürüyor yazdım hâlimi Sabır kıvranıyor tuttu elimi İsmime münhasır hakkın yolunu Dert ettim kendimde gibiyim sanki Ömer Ekinci Micingirt |