ÇEKİLEN YÜK
Birgün yaşasaydım yâr ile gönlümce
Ömrümce, aklımda kalırdı ömrümce Seni düşünüp yükü çekmek çok zormuş O çekilen yük ağır benim gücümce Yükün zor, yükün ağır, yükün büyükmüş Senin saplantılı düşüncen bitirir Üstüme hasretinden yüklenmiş yükmüş Aşktan vazgeçmeyen kendini yitirir Çekilen yük; hiç ağır gelmesin bana Yükümü boşaltınca ben rahatlarım Kendimden çok değer vermişim ben sana İşte bu akılsızlığıma çatlarım Kendini kaybedersin severken gönül Yük olmasın sevgin, aşka dönüşmesin Yeter bunca ağladığın, biraz da gül Yare söylediğin söz yere düşmesin Yaşanmamış aşkların hatırı kalsın Ömrümce, aklımda kalmasın ömrümce Deli gönül boş hayâllere mi dalsın Birgün yaşasaydım yâr ile gönlümce Kürşat AK |