avuç izlerim üşüyorŞiirin hikayesini görmek için tıklayın yoru yorum
acı adım ağıt bahar bir buz büyük dağ duvar gibi imkansız kalan kara o oysa sibel sol şair şimdi tam yanında…
ellerinin ayası duvarlara dayalıysa insanın
gidenin ardına bakmamak için direnişte demektir vurur duvara avuçlarında kalan izi sanki yıkacakmış gibi dayandığı duvarı oysa gönlünün tam da sol yanında karlar kraliçesinin ördüğü bir duvar var ki... asıl o duvarı aşmak gayesi ne balyoza gerek var şair ne yumruğa… Ferhat gibi deleceğin dağ değil” o” örmüşse yar dediğin buzdan duvarlarını en ateşli yollarını süpürüp gelsen eritemezsin buz tutmuş gönlün karını şimdi sigaranı basarsın bağrına acını unutturacak acı için nafile… gidenin acısı öyle büyük ki delsen bağrını daha az acır Sibel ORUÇ ardımdan ağıt yakma nafile,ördüğüm duvarı yıkmam imkansız/ kara kış adım bende bahar imkansız |
asıl o duvarı aşmak gayesi
ne balyoza gerek var şair
ne yumruğa…
hoş dizeler..kalemin daim olsun