Düştükçe Aklıma
düştükçe aklıma geçmişte kalan
mazideki o tatlı anılar tozlanmış albüm yapraklarındaki soluk resimlerde canlanıp gem vuruyor ruhumda esen fırtınalara gönül tarlamdaki toprağı ekip henüz daha bir fidanken kesip kurutmaya çalıştığın o sevgi ağacının kökleri içimdeki aşk pınarının sevgi sularıyla beslenip filizlenerek o taze yeşilliğini koruyor ümidin pencereleri hep perdesiz kapıları ise kilitsiz açık duruyor bir bülbül bile konmuş güle sessiz bekliyor belki bir gün hatırlayıp dönerde gelir diye kölecioğlu diyor gelir diye o yar bir gün gelir diye arayıp da sorar diye o yar gelir sorar diye Ahmet kölecioğlu 1988 |