UÇ UÇ UĞUR BÖCEĞİDenizin mavisinde buğulanan, Gecenin sükûnetine yaktığım mum, Kalbimden dilime, dilimden kalbime Nefesinden bir buse kondurduğum... Susadığım, kana kana içtiğim harım, Kaldığım ve de kaybolduğum yarınlarım... Düşlerimin vazgeçilmezi, Sandığım, kandığım, yandığım... Birçok kez yokuş aşağı kayan zamanda, Kollarının sarıp sarmaladığı evim, Benim, yurdum, yerim Gözyaşları döküp ağladığım, Aşkı: yürek sarmalında resmettiğim... Her bir çizgisine, iklimine, mevsimine, Uğur böceği iğnelediğim kederim! Uğurum, yaşamanın tadına vardığım, Bahçesine çiçekler ektiğim yolum. Kıyısına çekildiğim ölümün kördüğümünde, Elimden tutup çıkaranım, Canımın yongası, Canımdan bir parça bildiğim Soluğum... Uç uçabildiğin kadar uğurum... Kalbimdedir yönün, Seninle çevrelendiğim konumum. Adımı adının yanına koyduğum sonsuzluğum... BÜŞRA DALGIÇ |