Bunalımın Rengi Bu ŞiirI (bakışma) kağıt bana bakıyor ben kağıda bir yılan gibi duruyor elimde kalem ya beni sokar birazdan ya şiiri ben sıraya sokma telaşındayım her biri bir yanımı yok eden düşünceleri II (yalnızlık) var saydığınız sevdalar ve var sandığınız dostlar bir sanrıdır şimdi bana yıllardır yaşadığım ölümleri silinişleri bitişleri hatırlatıyor - bir yanı gün, bir yanı gece - bu iki yüzlü ikindi III (sürgün) birazdan / kimsenin koynuna girmeyen gece / sürünecek zina kokusunu ve kanlarını / giyinecek karanlıklarını / söküp yerinden / yüreklerden / sürecek sevdaları şehirden zincirlerini şakırdatarak beklenen gün artık bir sanrıdır ancak IV (hatırlatma) (güne dönerken gece, günün ilk saatlerinde, binlerce zina ve tonlarca içkiden, gücünü yitirir şehir.. uyur kötüler.. sonra uyanır yavaş yavaş iyiler; ekmek kavgalarına.. onları yer, şehir.. yeniden güçlenir..) VI (birinci sır) farklıdır şiirlere (b) uladığım yalnızlıktan gerçek olanı / ve en çok kanayanı gerçek oluşudur farklı yanı VII (içsel söyleşi) yılanın diliyle yazılan şiir söyle bana bu ağılı gece sırtımdaki bu yükle sıradan bir ırmak gibi nasıl geçilir? ! ! VIII (gri beyin hücreleri) sökülür çivisi gecenin / içime dökülür sana dokunamadığım her gün içimde bir yerlerde bir bahar ölür silinir tüm dizeler / yaşlı gözler gibi çürüyen bir bedenden - gri beyin hücreleridir bedenin fareleri milyarlarca hain - önce anılar sökülür B E N K İ M B İ L İ R Ö L E N H A N G İ H Ü C R E S İ N D E Y D İ M A Ğ I R V E B U Ğ U L U K A T M A N L A R I N D A I Ş I K L A R I S Ö N Ü K I R Z I K I R I K B İ R Ş E H R İ N Ö L M E K Y A S A K L A N M I Ş T I R B U S A A T L E R D E G E C E N İ N S U L T A S I K E S İ N IX (şiir) ıslak ışık parçaları düşmüştü / ıslak gözlerinden / ıslak yerlere tutamamıştım üstüne üstlük ben de ağlamıştım yitip giden ıslak yanlarında kim bilir hangi umudumu parçalamıştım D U L K A R A S I D Ö K Ü L E N B U Ş İ İ R D E M U R A D I Y A R I M K A L M I Ş / G E C E N İ N/ D Ü Ş Ü K A N I Y O R D U E L L E R İ M D E Ö Z L E M İ N İ N.... X (ikinci sır) yalnızca yağmur yağdığında kaldırımların taş kesmelerinden şehrin üzüntüsü akar denize.. |