İyi kaşık vururdu oynardı düğünlerde
İki evlat acısı oldu gönlüne perde
Gezmeyi çok severdi duramazdı bir yerde
Dursun Işık dayı da geçti güzel köyümden

Osman dayım rahmetli iri yarı biriydi
Adamını bulursa sohbeti dinlenirdi
Seydişehir diyerek ömrü sonuna erdi
Ahmetgil’in Osman da geçti güzel köyümden

Kurdular’dan ayrılıp göçtü Karakızlar’a
Dua eder dururdu Naim ve Gülizar’a
Aniden hastalandı bulunmadı bir çare
Hatıp Mustafa’sı da geçti güzel köyümden

Karıncayı incitmez usul usul yürürdü
Elinden her iş gelir marifetli biriydi
Otururdu köşeye mahzun mahzun dururdu
Aşşık Muammer’i de geçti güzel köyümden

Altında üç tekerlek çalışırdı durmadan
Ne iş olsun fark etmez giderdi hiç sormadan
Çarşıdan bir ev aldı öldü sefa sürmeden
Hatıp Mehmet’in Hasan geçti güzel köyümden

Yağmurlu bir yaz günü ot biçerken sahada
Yıldırıma çarpılır ölür hemen orada
Çoluk çocuk perişan bakakaldı yollarda
Hürü Ali’nin Fahri geçti güzel köyümden

Hastanede yatarken koronaya tutuldu
Gittikçe ağırlaştı cihazlara takıldı
Emmi kızın aşına sanki zehir döküldü
Hüsamettin Sümbül de geçti güzel köyümden

Öğretmenin hasıydı güler yüzlü hocamız
Bütün köylü severdik gencimiz hem kocamız
Hesabı kolay olsun budur ona duamız
Mehmet Dallı Hoca’m da geçti güzel köyümden

Bakkaldı galeriydi çok mesleğe atıldı
Ömrünün baharında hastalığa tutuldu
Hastaneyi yol etti diyalize takıldı
Piseci’nin Adem de geçti güzel köyümden


Allah cümlesine rahmet eylesin.

Dost kalemlerden
Deniz tayanç1 👏👏👏

Gidenler ses vermedi, gittikleri yerlerden
Bakarız viran dünya, yarınlardan dünlerden
Yavaş yavaş el ayak, kaybolur zihinlerden
Soğukça bir "ah" kalır, buradan göçenlerden