O SEN MİYDİN YALNIZLIĞIMI BENDEN ÇALAN?
O sen miydin yalnızlığımı benden çalan,
Geceler boyunca ruhumu saran? Hüznümle dolu her anıma dokunan, Sessizce içime sevdanı salan? O sen miydin gözlerimde derman bulan, Karanlık yolları aydınlatan? Kelimelerimle sessizce konuşan, Hayallerimde iz bırakan? O sen miydin hayallerimi yarım bırakan, Rüyalarımda beni sarıp sarmalayan? Gözyaşlarımla derinlere akan, Kalbimde yankılanan o sessiz ferman? O sen miydin gönlümdeki yara olan, Düşlerimi soldurup sessiz kalan? Yüreğimdeki bu acı, adı konulmaz, O sen miydin yalnızlığımı benden çalan? O sen miydin geçmişte saklı kalan, Her adımımda peşime takılan? Bir anı gibi, hatıralara dolanan, Gönlümde her gün yeniden canlanan? O sen miydin umutlarımı tazeleyen, Dudaklarımda sevda türküsü söyleyen? Yaralı gönlümü sabırla onaran, Hayatımda bir iz, derin ve derin? O sen miydin her sabahıma doğan, Geceye veda edip günle doğan? Yüreğimde yanan bir ateş misali, O sen miydin, içimi kavuran? O sen miydin gözlerimdeki parıltı, Her bakışında beni yıkan fırtına? Kalbimde bir efsun, belki bir yalan, O sen miydin, yalnızlığımı benden çalan? O sen miydin yollarıma çıkan her an, Gizlice izlerimi süren, saklanan? Yokluğunda hüzünle dolan içim, O sen miydin, rüyalarımı benden çalan? O sen miydin hayalleri süsleyen, Gönlümde solgun bir gülistan açan? Her an, her nefeste beni anımsatan, O sen miydin, gözyaşımı benden alan? O sen miydin sabrımı sınayan, Gönlümde esen rüzgarı durduran? Bir bilmece gibi, sırlarla dolu, O sen miydin, yalnızlığımı benden çalan? UMUTHAN NEJAT HOCA |