İNTİHÂL
Ben bunca kederi
Ben bunca acıyı ve öfkeyi Umudu sonra, Yıkılmayı ve kalkmayı yeniden Ben seni ve tüm imkânsız kuşları Ben bu göğe baktığım durakları Bu içimde koşan deli atı Ben kestiğim bu kara saçları Işıyan göğü, batan günü... Bu amansız sevdayı Ben bu prangaları Nereye gömecektim, Şiirler olmasaydı? |