Zamanla
ZAMANLA
Yorulur yürek zamanla Ayrılıklardan ve aşklardan Gözler hüzünlüdür daima Mendil kurumaz yaşlardan Uğramaz yollar Allah’a Ruh harcanır telaşlardan Durulur zamanla İnsan Kalp sevdikçe ağırlaşır Sanki mavidir damarda kan Oysa kırmızı akar dolaşır Kuş misali bedende can Uçar sonsuzluğa ulaşır İnsan kendine bir yön arar Sorulur ardı ardına sualler Kötülükler ruha zarar İyiye gidiş değil bu haller İnsan verirse doğru karar Umut olur kalbe hayaller Kurulur zamanla yeni insanlık Açar her yerde iyilik gülleri Işığa boğulur zifiri karanlık Dökülür kalplerden günah külleri Alemi sarar sonsuz aydınlık Diriltir yaşayan ölüleri ✒ Emrah İslam Kurt 6 Mart 2007 Salı |