ÖLÜM KORKUSU
ÖLÜM KORKUSU
Ölüm Korkusu Güneşin ışıkları vurdu yüzünün yüzüne Kırmızı ışıkta duruyor bir kadın Bakıyor alık alık yüzünün yüzüne Ne böyle bir bakış var ne böyle bir yüz Ne de kimse bakıyor yüzünün yüzüne Hepsi benim hayalatımdan bir perde Yalnızlığımdan bir enstantane Güreşir engin sularda derin bir kimsesizlik Kararır bulutlarda koyu bir yalnızlık Bakıp dururken bana koyu bir ıssızlık Her gün bir ölüm vuruyor kıyıya Gün geçmiyor bir ölü bırakılıyor kapıya Neşeli kahkahalara inat Bir ölü çocuk bırakılıyor kollarıma Al sen bunu büyüt büyüt diyorlar Ben atıyorum onu uzaklara Aman benden uzak olsun diyorum uzak olsun Bu korkun ve büyük bir yıkım oluyor benim için Koskoca bir sürüyü katıyor önüne bir kurt Avlıyor her birini bir biri ardı sıra Artık hissetmiyor hiç kimse hiçbir şeyi Her şey olağanmış gibi görünüyor Gidiyor her gün içimizden biri Kopkoyu bir karanlığa sonsuzca Ne bir geri geliyor oradan Ne haber gönderiyor hiçbiri Ölüm ayırıyor sevdiklerimiz bizden Artık onlardan bize kalan Hatırlar ve bir mezar Bayramdan bayrama uğranılan Ahmet Kemal Kayıt Tarihi : 23.8.2018 |