Sohbeti çok severdi sözü dinlenen biri
Çelkisinden hayatta eksik olmadı sürü
Hey hey demekle geçti garibimin ömürü
Ahmet’ilin Veysel de geçti güzel köyümden.

Omuzundan düşmedi tekli kırma tüfeği
Dağ taş demez gezerdi bir elinde değneği
Hakkıyla görev yaptı köyde çoktur emeği
Sarı kızın Veysel de geçti güzel köyümden .

Kimsenin iyisine kötüsüne bakmazdı
Kazancına katiyen haram lokma katmazdı
Güldüğü çok görülmez doğruluktan sapmazdı
Pisecinin Ahmet de geçti güzel köyümden .

Hemen kapı komşumuz demem benim neyime
Almanya’dan dönünce Muhtar oldu köyüme
Sahip idi köyümün bahçesine bağına
Omar’ın İbrahim de geçti güzel köyümden .

Elinden hiç düşmezdi bışkısıyla keseri
Evlerde pencereler çoğu onun eseri
El ekmeği çok yedi çoktu elbet severi
Piseci Mustafa da geçti güzel köyümden .

Gükgül Hasan dayımın zaten yoktu hilesi
Gır Nafiz dayınında bitmedi hiç çilesi
Döven taşı işlerdi bizim aşşık dedesi
Tükendi ömürleri geçti güzel köyümden .

Getirirdi köyüme deri deri çökelek
Över idi satarken yoktur eşi diyerek
Hani az yaşamadı güldü yüzüne felek
Piseci Alirza da geçti güzel köyümden.

Topçu diye ünlerdi köylü onun adına
Güvenilir biriydi leke sürmez namına
Bağlı idi dinine evine bucağına
Samet’ilin Ali de geçti güzel köyümden.

Köyümün bakkalıydı lakabı kör Mustafa
Kalbinde fesatlık yok inanırdı çok lafa
Daim güler yüzlüydü yoktu gönlünde tasa
Kör Mustafa dayı da geçti güzel köyümden.

Allah cümlesine rahmet eylesin