ERZURUM
Erzurum
Erzurum sevdası serimde tüter Başımı yastiga koyduğum zaman Bağında vecd ile keklikler öter Dağlarına bahar geldiği zaman Sinesinde birçok evliya yatar Tabyada şehidin nabızı atar Sema da ezanlar ses sese katar Minarede vakit geldiği zaman Çok çileler çekmiş yüzü gülmemiş Can vermiş vatana toprak vermemiş Gelinler murada burda ermemiş Dadaşı bayrağa sardığı zaman Çoruh başka akar Aras bir başka Emrah Erzurum’da gelirmiş aşka Bir göze başında su içsem keşke Dumlu babada kar kalktığı zaman Erzurum’da doğdum Güngörmez köyüm Ta Orta Aysadan geliyor soyum Burada olmuştu düğünüm toyum Aylardan haziran olduğu zaman |