SAHİBİNİN SESİNDEN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Düşümden tırnağımdan arttırdım ben tüm bu sözcükleri öncemde saklı o kasvetli hava bir düş kıyımı iken yalnızlık ve çemkiren zalime sözüm özümden s/üzülen, ah, senin o üzüm gözlerin. Manidardı şafak b/elimi büken Zehir olandı hayat içimde gezinen O matruşka sevinçler hem hileli Hem düne hibeli Adaklarımda saklı akitler Bir sağım bir solum Bir de varamadığım O solgun yaka Meylettiğim mevsimin kırık dişleri İçimde seken o kör kurşun Namus bekçileri iş başında Sandım ki sancım yokmuş. Sanrılarımdan sökün eden o dik yokuş Kalben huzurlu Kayrasında yaşamın ruhumun efsunlu nutku Bazen tutulan dilim Bazen tutuşturduğum ateşin Ve açmaya kıyamadığım O devasa parantez Ve işte o yorgun imleç Kaç perde ise artık hayat denen bu oyun Uyumsuz bir müdavim Uyuya kaldığım ömrün Ertesi haşmetli bir hüzün Nasıl ki ederim Açık ara farkla önce koştuğum Mademki muadilimdir kederim Hörgücü kaderin Ne imha edebildiğim Ne de ihya edebildiğim yürek iklimim. Bilinmezin imla hatası Haşmetli ve çok uzun bir zincir Eklenen halkalarla zehir Ettiğim şu kavruk ömür Bir batında da doğdu mu umut ve sevgi Kaçarı göçeri hayallerle ilintili Çalamadığım ne varsa kırık plağın titri Bir varmış Bir yokmuşçasına Yoksun kılındığım mutluluğun hatırına Hani, ezelden beridir seni sevdiğim Melun bir kâbus Esen meltem Matemin gölgesinde saklı ulaşılmaz mahrem Göz ucum Kalem ucum Uç uç böceğim Şimdimden yoksun Her gölge Her atar Her anı Her yalnızlık Sahibinin sesindendir hani Yazmanın tevafuk Yüklü şah damarından da yakın Yandığım ne ki Yağdığım kadar hüznün yağmaladığı Hem yüreği hem bedeni Kordan ruhum Közünde saklı nutkum Bir damla Ve de derya Hem matem hem mahrem Alaşağı edildiğim yokluğun tuzağında… |
sonsuz hayal gücün
tükenmesin
kutluyorum şiirin ecesi,,,