İŞTE ÖYLEDİ...BİR CEMREYDİ...
İŞTE ÖYLEDİ...BİR CEMREYDİ...
İşte öyleydi... Bir Cemre gibiydi . Bir renk düşümü gibiydi, Gökyüzünden yeryüzüne bakmak.. Sonra yar yüzüne düşmek gibiydi, Toprağıma yağan düşlerimin içinde kaybolmak Ve sanki yaradana yalvarmak gibiydi, Rüyaların hayra çıkmasını diler gibi.. Bu hasrete can dayanmıyor diyerek, En kısa zamanlarda, Yüreğin yorgun düşmesi gibiydi.. İşte öyleydi... Bir Cemre gibiydi.. Yüreğimdeki tablolara senin resmini çizmek, Yüzünün kıvrımlarını nakşetmek gibiydi Çıkmaz sokaklarda kaybolmak gibiydi. Her adımda bir engele takılırken kalbim, Dizlerimin değil, Yüreğimin kanaması gibiydi.. Ve işte öyleydi... Hangi doktor ilaç verir, Bu derde diye; Gurbet ellerinde, Bir damla suya muhtaç kalırken, Bir yudum aşkınla doğar gibiydi, Yüreğime doğan sancın.. İşte öyleydi zaman kısaydı, Ven yorgundum Yollarım çıkmaz sokaklar gibiydi.. İşte öyleydi.. Bir Cemre gibiydi . Unutulmuş bir hikaye gibiydi.. Okunmayan bir şiir Söylenmeyen bir türkü gibiydi ömrüm.. İşte öyleydi Dinlenmeyen bir plak gibiydi Yada tozlu raflar arasına sıkışan Bir kitap gibiydi varlığım.. İşte öyleydi Bir çığlık gibiydi.. İçimdeki mağarada Kurumuş bir ceset yatar gibiydi.. Ve işte öyleydi... Sanki zehirli bir okun Yüreğime saplanması gibiydi... Senin benden böyle vazgeçmen, Senin bana böyle sırt dönmen... İşte öyleydi.. Bir Cemre gibiydi . Ansızın bir hoşçakal kurşununa sarılıp Ansızın yüreğimden vurgun yemek gibiydi.. İşte öyleydi Bütün sokaklarda yanlız kalıp da Acılarıma sarılıp sensizlik denen bela ile baş edememek gibiydi.. İşte öyleydi... Kıymet bilmeyen bir yürekteki hırkayı Son nefesime asmak gibiydi... Seni üzerime aşk diye giymek gibiydi İşte öyleydi.. Sessizdi şiirleriim Sessizdi notalarım. Ve işte öyleydi.. Varken unutulmak, Yaşarken ölmek gibiydi... Ve işte öyleydi... Bir cemre gibiydi... Bazen toprağa hayat veren, Bir damla su gibi, Bazen de toprağa ihanet eden, Bir sel, bir felaket gibiydi... |