Son Var
Kurudu göz pınarları
Haketmediği bir cezayı çekiyor ruhun kanatları Kelimeleri kifayetsiz kılan bakışların narin dokunuşudur Ve her mana akılla algılanmaz Duyu organlarının hapis vakti bir yüreğin kuruluşudur Ümitsiz bekleyişler inanılmamış bir hayaldir neticede Bu sessiz yankılar kulakları tırmalar bir ilçede İsyan düğümünü çözmek gerekir efendi Nedir başkaldırışlığın temeli Hani son kıyafet kürk değil kefendi İmanı hazmedezse körpe yürekler Koskoca vapurları nasıl çeker kürekler Mevlaya başkaldıranlar hangi kahrı çekmiş Esas dert sonsuzluğu tanımaktır En sonunda anlarsın Kafanı dayadığın ellerin değil tüfekmiş Metehan Özdemir |